ODGRZYBIANIE ŁAZIENKI - usuwanie grzyba i pleśni z sufitu

Proponujemy profesjonalne odgrzybianie fug i podłoży glazurniczych oraz odgrzybianie fug silikonowych w łazienkach. Usuwamy też pleśń i grzyba z kabin prysznicowych i wanien. Dezynfekujemy i odgrzybiamy całe pomieszczenia sufit, płytki, ściany, płyty k-g, sauny, baseny. Malowanie farbami antygrzybicznymi sufitów i ścian w łazience.

Łazienka jest miejscem wyjątkowo mocno narażonym na porażenie grzybami pleśniowymi ze względu na podwyższoną wilgotność i małą kubaturę pomieszczenia. Dlatego wentylacja grawitacyjna musi być tu bezwzględnie sprawna. Dobrym rozwiązaniem jest też stosowanie elektro-wentylatora z wymuszoną 

zabezpieczanie przed odgrzybianiem

cyrkulacją (z elektronicznym czujnikiem wilgotności). Kabina prysznicowa to miejsce wręcz stworzone dla rozwoju grzyba i pleśni, gdyż obfituje w wilgoć i resztki organiczne z naszej skóry oraz detergentów. Należy prawidłowo eksploatować kabinę dokładnie ściągając wodę ze ścian i wentylować po umyciu oraz stosować silikon ze środkiem grzybobójczym (tzw. nanosrebrem).

Nie wolno suszyć ubrań w łazience (tylko suszarka bębnowa z ujściem bezpośrednio do kanału wentylacyjnego)

Zagrzybienie w kabinie prysznicowej może przenosić się na naszą skórę i paznokcie (grzyby z rodzaju Mucor) natomiast grzyby typu Stachybotrys produkują mykotoksyny co może być niebezpieczne dla zdrowia.

Jeżeli masz problem z grzybem w łazience – zadzwoń Pomożemy !

Kontakt Przemysław Dobosz tel. 504 928 205 lub napisz dertyserwis@gmail.com

Jesteśmy profesjonalną firmą - odgrzybiamy chemicznie i ozonujemy wszystkie powierzchnie budowlane Zapewniamy gwarancję na piśmie 

Koszt odgrzybiania łazienki na rok 2024 to zwykle 300-600zł

Koszt malowania farbą antygrzybiczną 250-500 zł

Grzyby pleśniowe do rozwoju potrzebują wilgoci

Grzyby pleśniowe są naturalną częścią środowiska ożywionego. Ich zarodniki można znaleźć prawie wszędzie, a więc także w naszych domach i mieszkaniach. W normalnych warunkach są one nieszkodliwe. Jednak jeżeli stężenie grzybów pleśniowych przekroczy pewien określony poziom, mieszkańcy mogą odczuwać problemy zdrowotne. Grzyby i pleśnie potrzebują do rozwoju dużej wilgotności.
Przyczyny podwyższonej wilgotności wewnątrz budynków mogą być następujące:

Bezpośrednie wprowadzenie wilgoci przez:

• uszkodzone dachy (szczególnie dachy płaskie), rynny dachowe i rury spustowe;
• pęknięcia w murach;
• niedostateczne wyschnięcie po robotach budowlanych;
• napływ wody wskutek awarii hydraulicznych i katastrof atmosferycznych

Niedostateczne odprowadzanie zwiększonej wilgotności powietrza w pomieszczeniach na skutek:

• niewłaściwego ogrzewania i wentylowania, szczególnie w budynkach powietrzno-szczelnych
• kondensacja wody z powietrza - tworzenie się wody kondensacyjnej w obrębie zimnych ścian, które wskutek niedostatecznej termoizolacji stanowią problem w niejednym domu.
• błędy konstrukcyjne powodują występowanie tzw. mostków termicznych czyli miejsc gdzie ciepło wychodzi na zewnątrz

Zestawienie to pokazuje, że obok wad budowlanych i fizyczno-budowlanych, także i mieszkańcy przyczyniają się do zwiększenia wilgoci w budynkach. Niewłaściwe wietrzenie w połączeniu z czynnościami przy których powstaje dużo wilgoci (gotowanie, suszenie bielizny, prysznic, utrzymywanie dużych akwariów); może zwiększać wilgotność w budynku ponad normę. Staje się to problemem przede-wszystkim wtedy, kiedy z powodu oszczędności energii budynki zostały dużym nakładem uszczelnione.

Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju grzybów pleśniowych, wilgotność względna powietrza nie powinna przekraczać 65-70% w pomieszczeniu i 80% wzdłuż powierzchni ścian.

Zwiększona szczelność okien plastikowych powoduje redukowanie naturalnej wymiany powietrza z otoczeniem. Powstającą w budynku wilgoć trzeba wtedy wyprowadzić poprzez intensywne wietrzenie.

 W związku z tym trzeba stwierdzić, że dobry system wentylacji grawitacyjnej typu czerpak powietrza wraz z kanałem odprowadzającym są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania mieszkania.

Stachybotrys - Kolekcja fotografii grzyba pleśniowego

zagrzybiona łazienka

zagrzybiona wilgotna podłoga

grzyb i wykwity solne po zalaniu domu

grzyb pleśniowy stachybotrys 

pobieranie próbki grzyba do badań 

mikroskopowy obraz grzyba Stachybotrys

Stachybotrys to bardzo toksyczny grzyb pleśniowy. Większość gatunków zamieszkuje podłoża bogate w celulozę i silnie zawilgocone. Najbardziej groźny Stachybotrys chartarum potocznie zwany czarną pleśnią odpowiada z skażenie powietrza w budynkach. Grzyby te produkuję mykotoksyny - rakotwrcze wtórne metabolity przemiany ich materii, dlatego warto usunąć go z naszego otoczenia.

kliknij tu >>>>>> by zamówić odgrzybianie w swojej nieruchomości

Rodzaje grzyba stachybotrys:

Stachybotrys Kapiti

Stachybotrys longispora

Stachybotrys mangiferae 

Stachybotrys microspora

Stachybotrys nephrodes

Stachybotrys nephrospora

Stachybotrys nilagirica

Stachybotrys oenanthes

Stachybotrys parvispora

Stachybotrys ruwenzoriensis

Stachybotrys sansevieriae 

Stachybotrys sinuatophora

Stachybotrys suthepensis 

Stachybotrys theobromae

Stachybotrys Waitakere

Stachybotrys albipes 

Stachybotrys alternans 

Stachybotrys breviuscula 

Stachybotrys chartarum 

Stachybotrys chlorohalonata

Stachybotrys cylindrospora

Stachybotrys dichroa 

Stachybotrys elegans

Stachybotrys eucylindrospora 

Stachybotrys freycinetiae 

Stachybotrys kampalensis 

Grzyb i pleśń w mieszkaniu domu budynku

Grzyb i pleśń w mieszkaniu domu budynku

Problem zagrzybienia pojawia się zwykle w wilgotnych lub pozbawionych wentylacji pomieszczeniach czasami przyczyną  są wady konstrukcyjne budynku jak brak odpowiednio wykonanych izolacji fundamentu, dachu, czy  tez wadliwy system rynnowy.

Rozwojowi grzyba sprzyjają podłoża gipsowe płyty karton-gipsowe skąd bardzo szybko przenosi się na elementy drewniane jak parkiet lub meble

Innym problemem jest grzyb na fugach glazurniczych i silikonowych w łazienkach- tu mimo odgrzybienia trzeba prewencyjnie dezynfekować powierzchnię

Trzeba też podkreślić szkodliwość jaka niesie obecność grzyba w domu. Jest to zagrożenie dla zdrowia oraz postępujące zniszczenie materiału.

Jeżeli chodzi o wpływ grzyba na nasze zdrowie to produkuje on groźne mykotoksyny, które powodują reakcje alergiczne i zapalenia górnych dróg oddechowych w szczególnym przypadku nawet nowotwory. Ponadto wraz z grzybem współżyje cała masa bakterii, które pomagają mu rozkładać podłoże. Na szczególnie niebezpieczeństwo ze strony grzyba narażone są dzieci i osoby starsze !

Jeśli przyjrzymy się postępującej degradacji zagrzybionego materiału to ponosimy całkiem wymierne straty finansowe (wymiana podłóg zniszczenie mebli powłok malarskich tynków czy więźby dachowej)

Firma Derty Serwis specjalizuje się w usuwaniu grzybów  oraz likwidacji wilgoci w budownictwie. Mamy wiele lat doświadczeń co pozwala nam odgrzybiać praktycznie każdy materiał. Używamy tylko certyfikowanych metod co znacznie skraca czas przerwy w użytkowaniu pomieszczeń. Na nasze usługi dajemy gwarancję pisemną a spotkania  z klientami, gdzie dokonujemy wyceny oraz fachowo doradzamy są całkowicie darmowe.

Jeżeli macie Państwo problem z grzybem lub wilgocią w swoim domu prosimy dzwonić 504 928 205 lub pisać

Na pewno pomożemy 

kliknij tu po odgrzybianie !

Pleśń i grzyb to cichy zabójca w naszym domu !

Jak wielkie szkody zdrowotne i ekonomiczne mogą powodować toksyczne metabolity grzybów pleśniowych okazało się jednak dopiero, gdy wprowadzono nowoczesny wielkotowarowy chów zwierząt. Na początku lat 60. opinię publiczną w Anglii poruszyła sprawa nagłych masowych padnięć młodych indyków. Tajemnicza choroba, nazwana wówczas "Turecka zaraza", doprowadziła do śmierci ponad 100 tys. ptaków, a najbardziej widoczną patologiczną zmianą były zmiany nowotworowe wątroby. Później zachorowały młode kaczki, kuropatwy i pstrągi. Przyczyną okazały się aflatoksyny, produkty przemiany materii grzyba pleśniowego Aspergillus flavus, obecne w skażonej paszy - brazylijskiej mączce z orzeszków ziemnych. Poważne skutki ekonomiczne sprawiły, że naukowcy zaczęli intensywnie badać pleśnie.

Mikotoksyny to metabolity wtórne (w przeciwieństwie do metabolitów pierwotnych nie są niezbędne do funkcjonowania komórek organizmu). Z setek trujących związków tego typu, około 20 występuje w większych stężeniach w artykułach spożywczych i paszach. Są wytwarzane głównie przez pięć rodzajów grzybów pleśniowych: Aspergillus, Penicillium, Fusarium, Alternaria i Claviceps.
Mikotoksyny pochodzące od grzybów z rodzaju Claviceps czy Fusarium powstają na żywych roślinach zbożowych, natomiast niektóre gatunki z rodzaju Aspergillus, Penicillium i Alternaria wytwarzają trujące substancje, rosnąc na magazynowanym zbożu lub gotowych produktach. Zachorowania spowodowane mikotoksynami określane są jako mikotoksykozy. Niektóre toksyny, jak aflatoksyny i ochratoksyna A, mogą za pośrednictwem skażonych pasz przedostać się także do mleka (aflatoksyna M1) lub do organów i krwi zwierząt (ochratoksyna A), a w konsekwencji do wyrabianych z nich artykułów spożywczych, główne jednak zagrożenie stanowią produkty pochodzenia roślinnego.

W Niemczech w ostatnich latach przeprowadzono badania zagrożenia konsumentów ochratoksyną A. Przeanalizowano ponad 7 tys. próbek żywności. Najbardziej ryzykownymi okazały się produkty zbożowe oraz złej jakości kawa i piwo. Przed dwoma laty w Polsce wykryto wysoką koncentrację tej toksyny w mące żytniej, dlatego wskazane byłyby również szczegółowe badania produktów spożywczych w naszym kraju.

Czasem jednak pleśń jest widoczna na pierwszy rzut oka. Jej pojawienie się świadczy o psuciu się produktu (znacznie częściej za psucie się żywności odpowiadają bakterie). Taki produkt najlepiej od razu wyrzucić, odcięcie spleśniałej części nie ochroni nas przed toksynami. (...)

Na niektórych artykułach spożywczych, np. serach czy wędlinach (salami), grzyby pleśniowe są pożądane, nadając produktom szczególny smak lub aromat. Są to ściśle określone, kontrolowane szczepy grzybów rodzaju Penicillium ( Penicillium roqueforti, P. candidum, P. chrysogenum, P. nalgiovense). (...)

Grzyby z rodzaju Penicillium i inne grzyby pleśniowe mogą jednak zmieniać aktywność metaboliczną i tym samym szybko dopasowywać sposób tworzenia mikotoksyn (a także ich ilość) do podłoża, a więc zwiększyć swój stopień "zjadliwości". Oznacza to, że np. wzrost P. roqueforti na innym serze (np. po przeniesieniu na nożu) wymyka się spod kontroli i może skutkować produkcją groźnych mikotoksyn. Ważne jest więc, aby nie przechowywać serów pleśniowych typu roquefort czy camembert z innymi produktami spożywczymi. To samo dotyczy wędlin wytwarzanych z zastosowaniem pleśni

Podatnośc budynków na korozję biologiczną ( zawilgocenie i zagrzybianie )

Niemal wszystkie materiały budowlane – a zwłaszcza materiały pochodzenia roślinnego – wymagają systematycznego zabezpieczania przed czynnikami atmosferycznymi, biologicznymi i ogniem. Remonty bieżące budynków: usuwanie usterek prowadzących do zawilgoceń i prace zabezpieczające, powinny być ponawiane co kilka-kilkanaście lat, stosownie do trwałości środków impregnacyjnych, farb i powłok zewnętrznych oraz warunków, w jakich te materiały pracują.
 

■ Trwałość drewna
Naturalna odporność drewna jest właściwością gatunkową i zależy od za­wartości w drewnie związków twardzielo­wych, garbnikowych i żywic, które unie­możliwiają lub ograniczają rozwój mikroorganizmów. Związki te gromadzą się w wewnętrznej części pnia, wysycają tkankę drzewną i tworzą tzw. twardziel. Drewno twardzielowe w sposób natural­ny jest kilkakrotnie trwalsze od drewna bielastego.
Na podstawie testów laboratoryjnych ustalono, że różne gatunki drewna pracu­jące w tych samych niekorzystnych wa­runkach mają różną trwałość:
• drewno bardzo trwałe – nie ulega zmianom przez 25 lat (niektóre gatunki liściaste z Afryki, Ameryki i Azji);

• drewno trwałe – 15 do 25 lat (dę­bowe);
• drewno umiarkowanie trwałe – 10 do 15 lat (modrzewiowe, sosnowe);
• drewno mało trwałe – 5 do 10 lat (świerkowe, jodłowe, wiązowe);
• drewno nietrwałe – do 5 lat (jawo­rowe, topolowe, bukowe).

Zwiększenie trwałości drewna moż­na uzyskać przez jego impregnację, czyli powierzchniowe lub wgłębne nasy­cenie tkanki drzewnej preparatami che­micznymi. Stosuje się dwie podstawowe metody impregnacji: bezciśnieniową i ci­śnieniową.
W metodach ciśnieniowych środki impregnacyjne wtłaczane są w drewno po uprzednim wyssaniu powietrza. Metody te stanowią jeden z podstawowych procesów technologicznych w zakładach wytwarza­jących uodpornione produkty drzewne dla budownictwa, kolejnictwa i przemysłu.
Metody bezciśnieniowe to: smaro­wanie, opryskiwanie, kąpiel, zastrzyki oraz metody dyfuzyjne.
Na głębokość wnikania impregna­tów w drewno ogromny wpływ ma bu­dowa anatomiczna różnych gatunków drewna. Znane jest nieprzyjmowanie impregnatów przez twardzielowe drew­no dębu, sosny lub przez tzw. fałszywą twardziel buka. Materiałem trudnym do impregnowania może być również drewno świerka i jodły po spadku jego wilgotności poniżej poziomu nasycenia włókien (28%) – należy zatem impre­gnować je zaraz po ścięciu i szybkim przetarciu.
■ Środki ochrony drewna
Zaostrzenie przepisów ochrony śro­dowiska w krajach Unii Europejskiej i w Polsce spowodowało wyeliminowanie preparatów zawierających związki arse­nu, rtęci, DDT, HCH. Jednocześnie ograniczono produkcję środków zawie­rających związki fenolu (PCF i PCF- Na), fluoru i chromu, a w ograniczo­nym zakresie będą stosowane jeszcze przez jakiś czas związki trójbutylocynowe (TBTO). Jako całkowicie nieszko­dliwe dla środowiska mają przyszłość preparaty zawierające związki boru (grzybobójcze i owadobójcze) oraz czwartorzędowe związki amoniowe (grzybobójcze). Do ochrony drewna przed owadami stosowane są ostatnio pyretroidy.
Właściwości środków ochrony drew­na muszą odpowiadać jakości wymaga­nej przez normę PN-76/C- 04906 „Środ­ki ochrony drewna; ogólne wymagania i badania “.
Środki ochrony drewna można podzie­lić na trzy podstawowe grupy:

• do zabezpieczania drewna,
• do zwalczania szkodników biolo­gicznych,
• do zabezpieczania przed ogniem.

Do preparatów zabezpieczających

drewno należą zarówno impregnaty kla­syczne, jak i środki impregnacyjno-dekoracyjne oraz powłoki zabezpieczające, czyli farby i lakiery.
Wartość grzybobójcza impregnatów maleje z czasem na skutek wymywania przez wodę oraz pod wpływem czynni­ków atmosferycznych: tlenu, dwutlenku węgla, zanieczyszczeń powietrza i pro­mieniowania UV, a w wypadku prepa­ratów zawierających związki fluoru – również soli wapnia. Ich trwałość moż­na przedłużyć wykonując dodatkowo powłoki ochronne z odpowiednich farb lub lakierów odpornych na czynniki at­mosferyczne i agresywną atmosferę. Można również zastosować środki im- pregnacyjno-dekoracyjne tworzące na powierzchni drewna cienką powłokę la­kierową.

Jak zabezpieczać budynek przed przyspie­szonym niszczeniem?

• Na etapie projektowania:

Zadbać o poprawne zaprojektowanie izola­cji termicznych, przeciwwodnych i przeciw­wilgociowych oraz właściwą wentylację i ogrzewanie pomieszczeń.

• Podczas budowy:

Stosować materiały o właściwościach zgod­nych z odpowiednimi normami, m.in. w za­kresie ich wilgotności; nie wbudowywać materiałów wilgotnych i nie dopuszczać do zawilgacania materiałów już wbudowanych; Wszystkie elementy drewniane tj. stolar­kę, elementy konstrukcyjne, dachówkę (gont), boazerię, ścianki działowe itp. zabez­pieczać odpowiednimi preparatami chro­niącymi przed szkodnikami biologicznymi i ogniem;
Elewacje budynków murowanych, dachów­kę ceramiczną i cementową oraz inne murowane i nie osłonięte fragmenty zewnętrzne zabezpieczać preparatami hy­drofobowymi;
Elementy stalowe i żelbetowe zabezpie­czać przed ogniem i korozją preparatami antykorozyjnymi i przeciwogniowymi.

• W trakcie eksploatacji budynku: Chronić konstrukcje murowane i drewnia­ne przed stałym zawilgacaniem i bezpo ­średnim działaniem czynników atmosfe­rycznych – stosując lakiery, farby i inne materiały wykończeniowe;

Przegląd i zabezpieczanie budynku ponawiać co kilka, kilkanaście lat.

Co robić, jeśli w budynku pojawił się grzyb, pleśń lub owady?

• Wezwać fachowca, który na podstawie ro­dzaju zniszczeń ustali przyczyny ich wystę­powania oraz konieczny zakres zabezpie­czeń; dla większych budynków – zlecić wykonanie ekspertyzy.
• Prace remontowo-odgrzybieniowe można wykonywać samodzielnie, jednak pod nadzorem osoby uprawnionej. Wykonaw­stwo można również zlecić specjalistycz­nej pracowni zajmującej się odgrzybianiem budynków. Warto przy tym pamiętać, że zawilgocony i zagrzybiony budynek wyma­ga kompleksowego remontu, uwzględnia­jącego nie tylko odgrzybienie, ale również osuszenie i zabezpieczenie przed dalszym zawilgacaniem.

Przegląd budynku i remonty bieżące nale­ży ponawiać co kilka, kilkanaście lat, za­bezpieczając konstrukcje murowane i drew­niane przed ponownym zawilgoceniem i bezpośrednim działaniem czynników atmo­sferycznych.

■ Zabezpieczanie drewnianych elementów konstrukcji
Drewno konstrukcyjne i tarcica zaraz po przywiezieniu na budowę powinny być pod­dane impregnacji, a następnie — przed wbu­dowaniem – wysezonowane w zadaszonych sztaplach do stanu powietrzno-suchego.
Do impregnacji elementów konstruk­cji stropów, ścian i ścianek drewnianych oraz deskowania najlepiej wybrać nie­szkodliwe dla ludzi preparaty solne ty­pu INTOX. Impregnację można prze­prowadzać metodą kąpieli zimnej, kilkukrotnego malowania lub opry­skiwania.
Konstrukcje drewniane (dachowe) po­winno się dodatkowo zabezpieczać sto­sownie do wymogów przeciwpożarowych – kompleksowymi środkami solnymi (np. FOBOS M2F), pęczniejącymi farbami emulsyjnymi (np. MOWICHRON, KROMOS) lub specjalistycznymi masa­mi przeciwogniowymi.
■ Odgrzybianie budynków
W walce z korozją biologiczną budyn­ków stosuje się – oprócz działań ochron­nych – również działania naprawczo-remontowe, takie jak: odgrzybianie drewna i murów lub zwalczanie owadów w ele­mentach drewnianych.
Odgrzybianie wbudowanych ele­mentów drewnianych porażonych przez grzyby podstawkowe przeprowa­dza się wyłącznie wówczas, gdy uszko­dzone zostały jedynie fragmenty kon­strukcji. Po ociosaniu uszkodzonej warstwy zewnętrznej, pozostałe pora­żone fragmenty materiału poddaje się wielokrotnemu nasycaniu środkami grzybobójczymi, a następnie konstruk­cję wzmacnia się i uzupełnia zaimpre­gnowanym drewnem. Dobór środka grzybobójczego uzależniony jest mię­dzy innymi od wilgotności drewna (np. do drewna zawilgoconego nie należy stosować preparatów oleistych).
Odgrzybianie murów porażonych na wskroś przez grzyby podstawkowe odby­wa się następująco:

• usuwa się sznury, grzybnię i owoc- niki grzyba;
• zbija tynk i usuwa zaprawę ze spo­in – na głębokość 1-3 cm;
• wierci w murze otwory do iniekcji – średnicy 10-20 mm, pod kątem 30-45° i na głębokość 8-15 cm (około 40 szt/m² ściany) – jednostronnie lub obustronnie zależnie od grubości muru;
• nasyca się mur fungicydem przez wlewanie środka grzybobójczego do otwo­rów;
• zasklepia otwory zaprawą z dodat­kiem fungicydu;
• nakłada pierwszą warstwę nowego tynku z dodatkiem fungicydu.

■ Zwalczanie owadów
Owady żerujące w konstrukcjach drewnianych można zwalczać metodami chemicznymi, fizycznymi oraz metodami biologicznymi, które dotychczas nie są stosowane w Polsce.
W metodach chemicznych do ni­szczenia jaj, larw i chrząszczy używane są insektycydy płynne i gazowe. Jedy­nym preparatem płynnym dopuszczo­nym w Polsce do zwalczania owadów w budownictwie jest ANTOX W, który łączy w sobie właściwości dezynsekcyjne i ochronne.
Zwalczanie owadów żerujących w konstrukcjach drewnianych, których tkanka została już w znacznym stopniu uszkodzona, polega na usunięciu zni­szczonej warstwy zewnętrznej i następ­nie – kilkukrotnym smarowaniu tych elementów ANTOXEM W lub przy­kładaniu do nich tamponów nasyco­nych tym środkiem. Dla zwiększenia skuteczności dezynsekcji, drewno nasą­czane preparatem przykrywa się folią po każdym zabiegu.
Dezynsekcję elementów mniejszych, zabytkowych bez warstwy malarskiej lub konstrukcji z nielicznymi widocznymi żerowiskami można ograniczyć do wstrzy­kiwania środka owadobójczego bezpo­średnio w otwory wylotowe lub w otwo­ry specjalnie wywiercone.
Specjalistycznym preparatem gazo­wym przeznaczonym do zwalczania owadów w drewnie jest ROTANOX.
Gazowaniem całych budynków wolno sto­jących zajmuje się Zakład Zwalczania Szkodników Żywności w Warszawie.
W metodach fizycznych do zwalczania owadów w drewnie wykorzystuje się m.in. podwyższoną temperaturę, promieniowanie podczerwone emitowane przez strumień pod­grzanego powietrza, promienie gamma i in­ne. Nie mają natomiast zastosowania do te­go celu promienie Roentgena. Duże elementy po ich wymontowaniu z konstrukcji można poddawać dezynsekcji np. w suszarniach do drewna (podwyższona temperatura), zaś mniejsze elementy – w komorze jonizacyj­nej (promieniowanie gamma).
■ Osuszanie budynków
Równolegle z pracami odgrzybieniowy- mi należy przeprowadzać osuszanie budyn­ków. Podstawową czynnością powinno być odcięcie budynku od źródeł zawilgocenia, a zatem – wykonanie odpowiednich izolacji przeciwwodnych i przeciwwilgociowych. Jedną z najczęstszych przyczyn zawilgoce­nia budynków jest brak lub zły stan technicz­ny poziomych izolacji przeciwwilgociowych w murach fundamentowych, który powodu­je podsiąkanie wód kapilarnych powyżej poziomu tych izolacji. Podcinanie budynku i wykonanie izolacji tradycyjnej nie jest moż­liwe, gdy mury są stare lub zbyt grube. Wówczas można jednak zastosować inne rozwiązania:

• obniżyć poziom wód gruntowych wo­kół obiektu (drenaż);
• ograniczyć lub odciąć podsiąkanie ka­pilarne w murach wykonując:

• pionowe ścianki osuszające,

• poziome przepony przeciwwilgociowe z substancji hydrofobowych, żelu krzemiano­wego, związków polikrzemianowych itp.;

• zatrzymać proces podsiąkania kapilar­nego w murach wykorzystując do tego celu fa­le elektromagnetyczne pola ziemskiego oraz fale innych częstotliwości.

Zazwyczaj metody klasyczne łączy się z metodami nowoczesnymi — izolację pionową wykonuje się tradycyjnie, natomiast podsią­kanie kapilarne likwiduje się korzystając z jednego z powyższych sposobów. Warto pa­miętać, że osuszanie budynków jest działa­niem kompleksowym i zawsze powinno być poprzedzane ustalaniem przyczyn zawilgo­cenia oraz opracowaniem odpowiedniego programu osuszania.

Szkodliwość grzybów i plesni dla zdrowia

Grzyb niesie ze sobą wiele zagrożeń. Powoduje odpadanie tynków, pękanie sufitów, niszczy mury, tapety i drewno. Zatruwa również środowisko domowe tak, że staje się ono szkodliwe, a nawet niebezpieczne dla zdrowia jego mieszkańców. Grzyby mogą powodować bóle i zawroty głowy, nudności i zaburzenia układu pokarmowego, alergie, astmy, reumatyzm. Większość z nich wydziela substancje toksyczne i rakotwórcze.

Pleśnie

Porastają jedynie powierzchnię drewna, przez co traci ono estetyczny wygląd. Nie osłabiają jednak jego wytrzymałości. Pleśń tworzy na ścianach i sufitach plamiste skupiska w różnych kolorach (najczęściej czarne, rdzawe, cytrynowe lub zielone). Powoduje odspajanie tapet, tynków i powłok malarskich, nie przerasta jednak ścian. W domach najczęściej występują:

Grzyby

W przeciwieństwie do pleśni niszczą drewno. Tworzą watowate narośla, długie sznury i pajęczyny z grzybni. W ostatecznej fazie pojawiają się też ich dojrzałe owocniki. Grzyby domowe mogą przerastać drewno i mury.

Z uwagi na swoją szkodliwość dla budownictwa należą do typu I.

Grzyby typu I szybko rozkładają drewno, materiały drewnopochodne oraz materiały takie jak beton i ceramiczne materiały budowlane.

kliknij po więcej