Choroby u ludzi wywoływane przez grzyby są niezwykle groźne, gdyż w niesprzyjających okolicznościach mogą zagrażać życiu lub pozostawiać trwałe powikłania. Zagrzybienie w domu i pracy sprzyja rozwojowi zakażeń, które często zaczynają się od bólu głowy, zapalenia zatok, piekącego języka czy krwi w moczu.
Aspergiloza (łac. aspergillosis) jest zakażeniem lub reakcją alergiczną wywoływaną przez grzyby typu Aspergillus (pospolite w naszych domach kropidlaki). Postacie aspergilozy o najgorszym przebiegu - to niebezpieczne dla życia infekcje płucne u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym, np u chorych na AIDS, leczonych chemioterapią lub przez dłuższy czas stosujący kurację antybiotykową. Główne postacie choroby to: apergilloza astmatyczna, aspergilloma (ropień płuca) i inwazyjna aspergiloza w połączeniu z martwicą górnych dróg oddechowych.
Blastomykoza (drożdżyca, choroba Gilchrista, blastomykoza północnoamerykańska) - przewlekła choroba ropna i ziarniniakowa wywoływana przez Blastomyces dermatitidis, występująca endemicznie w południowo-wschodniej i południowo-środkowej części USA, ale notowano także przypadki w Europie, Azji i Afryce.
Blastomyces dermatitidis występuje prawdopodobnie w glebie. Zakażenie następuje poprzez aspirację konidiów grzyba, rzadziej spotyka się pierwotną infekcję skórną.
Drożdżyca, kandydoza, moniliaza, kandydiaza, bielnica, oidiomykoza (łac. candidiasis,candidosis) - grzybiczne zakażenie drożdżakami rodzaju Candida albicans. Kandydoza obejmuje infekcje od powierzchniowych jak pleśniawka jamy ustnej i zapalenie pochwy, do chorób ogólnoustrojowych i potencjalnie zagrażających życiu. Kandydozy tej ostatniej kategorii są czasami określane mianem Kandydemii lub Kandydoz inwazyjnych.
Chromoblastomikoza (chromoblastomycosis) - przewlekła, podskórna grzybica, powstająca skutek wprowadzenia różnych gatunków grzybów (Fonsecaea pedrosoi, Phialophora verrucosa, Cladosporium carrionii, Fonsecaea compacta), podczas ukłucia przez ciernie lub inne części roślin.
Występuje w regionach tropikalnych i subtropikalnych (pomiędzy 30 równoleżnikami) ale około 10-20% przypadków zostało opisane w innych warunkach klimatycznych, w tym w Rumunii, Finlandii i dawnej Czech.
Sporotrychoza – choroba wywołana przez grzyba Sporothrix schenckii. Najczęściej zajmuje skórę, choć może również zajmować stawy, kości, płuca i mózg. Sporotrychoza jest chorobą przewlekłą. Postępuje wolno, pierwsze objawy mogą wystąpić od 1 do 12 tygodni po zarażeniu. Chorobą tą można zarazić się przez ukłucie kolcem róży.
Stopa madurska (grzybica madurska, łac. mycetoma, ang. Madura foot, maduromycosis) – zakaźna choroba skóry i tkanki podskórnej, przebiegająca niekiedy z zajęciem mięśni, kości i sąsiadujących narządów, która może być wywołana przez różne gatunki grzybów prawdziwych lub promieniowców. Z reguły dotyczy odsiebnych części kończyn dolnych, ale może zająć każdą część ciała. Rodzaj patogenu leży u podstaw podziału mycetoma na actinomycetoma(wywoływaną przez promieniowce) i eumycetoma (wywoływaną przez grzyby prawdziwe).
Mukormykoza, Zygomykoza – grzybica oportunistyczna wywołana przez grzyb z gatunku Rhizopus oryzae. Występuje głównie u osób przewlekle chorych z obniżoną odpornością. Drogą inwazji są błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Najczęstszą postacią choroby jest mukormykoza nosowo-gardłowa. W przypadku chorych ze skrajną immunosupresją może dojść do uogólnienia infekcji, często kończącej się śmiercią
Grzybica paznokci (łac. onychomycosis, tinea unguinum) − choroba mogąca towarzyszyć grzybicy stóp i dłoni, a także innym postaciom grzybicy skóry. Zakażony paznokieć traci swe różowe zabarwienie, ulega pobruzdowaniu i łatwo się kruszy. Naskórek pod zgrubiałym i popękanym brzegiem płytki ulega nadmiernemu rogowaceniu. Te zmiany mogą się utrzymywać długo i stanowią dla chorego dokuczliwe utrudnienie w codziennym życiu, a dla jego otoczenia źródło zakażenia pośredniego lub bezpośredniego.
Grzybica czarna jest rzadką grzybicą powierzchowną wywoływaną przezdermatofita Exophiala werneckii. Do zakażenia Exophiala werneckii dochodzi w wyniku zabrudzenia skóry skażoną ziemią lub odpadami organicznymi (ścieki, kompost, gnijące drewno). Barwnik występujący w komórkach grzyba powoduje ciemnobrązowe lub czarne przebarwienia skóry dłoni i podeszew stóp.
Pneumocystoza (łac. pneumocystosis, ang. pneumocystosis, pneumocystis pneumonia, PCP) – to zapalenie płuc wywołane przez grzyba Pneumocystis jiroveci. Nie ma objawów klinicznych patognomonicznych dla pneumocystozy. Na rozpoznanie takie mogą wskazywać zmiany w rtg i TK klatki piersiowej dające obraz tzw. mlecznej szyby, narastające objawy niedotlenienia (gazometria wykazująca hipoksemię), limfopenia, hipoalbuminemia, odchylenia w stanie immunologicznym. Badanie plwociny i popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych uzyskanych podczas bronchoskopii lub odkrztuszonych po inhalacji stężonego roztworu NaCl na obecność pasożytów daje niepewne wyniki. Rzadko wykonuje się przezskórną lub przez-oskrzelową biopsję tkanki płucnej.
Sepsa grzybicza czyli posocznica wywołana przez grzyby rozwijające się ogólneustrojowo charakteryzuje się ogólnym osłabieniem, gorączką, przyspieszonym tętnem i oddechem. Bardzo łatwo pomylić ją z grypą. Do grupy ryzyka należą ludzie po zabiegach chirurgicznych, przeszczepach oraz dzieci i osoby starsze. Niestety zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej może też atakować osoby całkowicie zdrowe. Faza ostra choroby to najczęściej uszkodzenie nerek (krwiomocz) i narządów wewnętrznych oraz zsinienie w okolicy podbrzusza. Faza ostra dla 30% pacjentów kończy się zgonem.
Aspergiloza (łac. aspergillosis) jest zakażeniem lub reakcją alergiczną wywoływaną przez grzyby typu Aspergillus (pospolite w naszych domach kropidlaki). Postacie aspergilozy o najgorszym przebiegu - to niebezpieczne dla życia infekcje płucne u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym, np u chorych na AIDS, leczonych chemioterapią lub przez dłuższy czas stosujący kurację antybiotykową. Główne postacie choroby to: apergilloza astmatyczna, aspergilloma (ropień płuca) i inwazyjna aspergiloza w połączeniu z martwicą górnych dróg oddechowych.
Blastomykoza (drożdżyca, choroba Gilchrista, blastomykoza północnoamerykańska) - przewlekła choroba ropna i ziarniniakowa wywoływana przez Blastomyces dermatitidis, występująca endemicznie w południowo-wschodniej i południowo-środkowej części USA, ale notowano także przypadki w Europie, Azji i Afryce.
Blastomyces dermatitidis występuje prawdopodobnie w glebie. Zakażenie następuje poprzez aspirację konidiów grzyba, rzadziej spotyka się pierwotną infekcję skórną.
Drożdżyca, kandydoza, moniliaza, kandydiaza, bielnica, oidiomykoza (łac. candidiasis,candidosis) - grzybiczne zakażenie drożdżakami rodzaju Candida albicans. Kandydoza obejmuje infekcje od powierzchniowych jak pleśniawka jamy ustnej i zapalenie pochwy, do chorób ogólnoustrojowych i potencjalnie zagrażających życiu. Kandydozy tej ostatniej kategorii są czasami określane mianem Kandydemii lub Kandydoz inwazyjnych.
Występuje w regionach tropikalnych i subtropikalnych (pomiędzy 30 równoleżnikami) ale około 10-20% przypadków zostało opisane w innych warunkach klimatycznych, w tym w Rumunii, Finlandii i dawnej Czech.
Sporotrychoza – choroba wywołana przez grzyba Sporothrix schenckii. Najczęściej zajmuje skórę, choć może również zajmować stawy, kości, płuca i mózg. Sporotrychoza jest chorobą przewlekłą. Postępuje wolno, pierwsze objawy mogą wystąpić od 1 do 12 tygodni po zarażeniu. Chorobą tą można zarazić się przez ukłucie kolcem róży.
Mukormykoza, Zygomykoza – grzybica oportunistyczna wywołana przez grzyb z gatunku Rhizopus oryzae. Występuje głównie u osób przewlekle chorych z obniżoną odpornością. Drogą inwazji są błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Najczęstszą postacią choroby jest mukormykoza nosowo-gardłowa. W przypadku chorych ze skrajną immunosupresją może dojść do uogólnienia infekcji, często kończącej się śmiercią
Grzybica czarna jest rzadką grzybicą powierzchowną wywoływaną przezdermatofita Exophiala werneckii. Do zakażenia Exophiala werneckii dochodzi w wyniku zabrudzenia skóry skażoną ziemią lub odpadami organicznymi (ścieki, kompost, gnijące drewno). Barwnik występujący w komórkach grzyba powoduje ciemnobrązowe lub czarne przebarwienia skóry dłoni i podeszew stóp.
Pneumocystoza (łac. pneumocystosis, ang. pneumocystosis, pneumocystis pneumonia, PCP) – to zapalenie płuc wywołane przez grzyba Pneumocystis jiroveci. Nie ma objawów klinicznych patognomonicznych dla pneumocystozy. Na rozpoznanie takie mogą wskazywać zmiany w rtg i TK klatki piersiowej dające obraz tzw. mlecznej szyby, narastające objawy niedotlenienia (gazometria wykazująca hipoksemię), limfopenia, hipoalbuminemia, odchylenia w stanie immunologicznym. Badanie plwociny i popłuczyn oskrzelowo-pęcherzykowych uzyskanych podczas bronchoskopii lub odkrztuszonych po inhalacji stężonego roztworu NaCl na obecność pasożytów daje niepewne wyniki. Rzadko wykonuje się przezskórną lub przez-oskrzelową biopsję tkanki płucnej.
Sepsa grzybicza czyli posocznica wywołana przez grzyby rozwijające się ogólneustrojowo charakteryzuje się ogólnym osłabieniem, gorączką, przyspieszonym tętnem i oddechem. Bardzo łatwo pomylić ją z grypą. Do grupy ryzyka należą ludzie po zabiegach chirurgicznych, przeszczepach oraz dzieci i osoby starsze. Niestety zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej może też atakować osoby całkowicie zdrowe. Faza ostra choroby to najczęściej uszkodzenie nerek (krwiomocz) i narządów wewnętrznych oraz zsinienie w okolicy podbrzusza. Faza ostra dla 30% pacjentów kończy się zgonem.
| Jeżeli w twoim otoczeniu występuje zagrzybienie - zamów odgrzybianie już dziś tel. 504 928 205
